Mijn gekozen voorwerp
Ik heb een ketting gekozen. Deze ketting is niet zomaar een ketting, er hangen een aantal zaken aan die ik wel belangrijk vind in mijn leven, namelijk:
- Edelstenen: deze edelstenen helpen voor een goede gezondheid, ik geloof wel dat dit kan helpen en het is ook mooi om te dragen.
- Hartje: dit heb ik gekregen toen ik klein was, dit kreeg ik van mijn papa. Ik vond dit een zeer mooi gebaar en ik koester het graag bij mij.
- Schelp: deze schelp hangt er ook aan, deze schelp heb ik meegenomen van mijn vakantie in Ibiza. Dit is een mooi souvenir en het doet mij denken aan de mooie momenten die ik had daar.
Wie/wat geeft mij zin?
Mijn ouders geven mij terug zin in het leven. Ze staan altijd voor mij klaar en ik kan hen altijd alles vertellen. Ze motiveren mij om door te zetten, om positief te blijven in moeilijke perioden.
Ik doe altijd leuke dingen met hen en dat schept ook een zeer goede band tussen ons. Ik ben erg dankbaar voor hen.
Wat mij ook terug zin geeft in het leven is kunnen op reis gaan, ik ga super graag op reis. Dit doe ik altijd met mijn ouders en ik vind het zo leuk om nieuwe culturen te ontdekken en mooie plaatsen te zien. Ik geniet daar zo van, ik koester ook deze momenten en ik ben zo blij dat ik dit kan doen en meemaken.
Wat is geluk?
Om op deze vraag te kunnen antwoorden heb ik eerst eens naar dit filmpje gekeken. In het filmpje zag ik allemaal verschillende mensen, ze verschilden op vlak van geslacht, leeftijd, cultuur, woonplaats,... Telkens werd er één persoon aan het woord gelaten, deze persoon antwoordde op de vraag: 'Wat is geluk?'
Ieder antwoord was anders, iedereen heeft andere ervaringen in zijn leven. Sommigen vinden het heel moeilijk om gelukkig te zijn, anderen zien dan eerder het positieve in het leven. Maar ik merk dat ieder persoon een bepaald beeld heeft over het geluk.
Ik denk dat geluk heel veel kan zijn. Maar voor mij zit het in de kleine dingen. In het filmpje zag ik ook een dame en zij sprak over het feit dat wanneer je klein bent dat je dan denkt dat je heel gemakkelijk gelukkig kunt zijn, maar hoe ouder je wordt en hoe meer verantwoordelijkheden je krijgt, hoe moeilijker het soms is om gelukkig te zijn. Als kind wordt je heel snel gelukkig over kleine dingen maar ik merk soms dat ik het wel moeilijk vindt om ook van de kleine dingen te genieten. Toch lukt het me steeds beter, wanneer ik gezellig samen kan zijn met mijn ouders of vrienden, wanneer ik een compliment krijg van iemand of wanneer ik er zelf één geef aan iemand, wanneer ik kan genieten van de mooie natuur, wanneer ik kan genieten van een maaltijd,... Zo'n dingen maken mij gelukkig. Maar ik ben ook gelukkig als ik mijzelf kan zijn en dat anderen mij zo accepteren over hoe ik ben. Maar ik maak mezelf ook gelukkig door dankbaarheid te tonen, dit doe ik altijd wanneer ik wakker wordt, dan zeg ik altijd dankjewel. Een dankjewel omdat ik hier mag zijn, dan voel ik geluk vanbinnen.
Lied: One Of Us - Joan Osborne
Toen ik het lied beluisterde herkende ik het meteen. Ik had eigenlijk nog nooit goed geluisterd naar de tekst. In het lied zingt ze over God, ze stelt zich veel vragen over God. Haar vragen zijn:
Wat is geloven? Geloof ik?Lied: One Of Us - Joan Osborne
Toen ik het lied beluisterde herkende ik het meteen. Ik had eigenlijk nog nooit goed geluisterd naar de tekst. In het lied zingt ze over God, ze stelt zich veel vragen over God. Haar vragen zijn:
- Als God een naam had, wat zou het zijn?
- Als God een gezicht had, hoe zou God er dan uitzien?
- Is God misschien wel iemand van ons?
Als ik naar mijzelf kijk, dan ben ik toch wel levensbeschouwelijk. Dus ik heb wel een wijze om naar het leven te kijken en om alles een interpretatie te geven. Ik ben ook religieus maar dat wil niet zeggen dat ik in God geloof. Ik geloof wel in iets, maar niet in God. Ik kan hieruit besluiten dat ik een niet-theïstische levensbeschouwing heb. Er is volgens mij wel iets na de dood en er was zeker ook iets voor onze geboorte. Maar wat het is, dat weet ik niet. Ik denk zeker dat we hier allemaal zijn om een bepaalde reden en dat we dat moeten ontdekken in de loop van ons leven. Ik heb een tijdje terug het boekje 'Het sprookje van de dood' van Marie-Claire van der Bruggen gelezen, dat was een boek over een zieltje die naar deze wereld kwam, dat zieltje koos zelf zijn ouders, zelf zijn vrienden en zelf zijn vijanden nog voor hij/zij op de aarde kwam. Het was zeer mooi beschreven en het liet mij inzien dat we hier niet zomaar zijn. Ik vind het dus zeer interessant om met bepaalde levensvragen bezig te zijn en daar een soort van verklaring voor te vinden, het is helemaal niet gemakkelijk en het kan ook niet altijd juist zijn. Maar het helpt mij wel om dingen beter te begrijpen. Ik geloof ook in het positief denken, wat jij denkt, of dat nu positief of negatief is, heeft betrekking op welke gebeurtenissen er komen in het leven. Denk je enkel maar positief dan komen enkel en alleen maar positieve zaken op je af, dit kunnen situaties zijn of personen. Denk je negatief dan krijg je minder leuke dingen in jouw leven. Dit heb ik gelezen in het boek 'The Secret' van Rhonda Byrne. Dit vond ik allemaal interessante boeken en ik geloof hier wel in.
PKG-schaal
Toen ik de oefening maakte op de Katholieke Dialoogschool dan kwam ik tot dit resultaat. Het blijkt dus duidelijk dat ik tot het relativisme behoor. Dat klopt wel voor een deel, want ik geloof niet in God. Er is sprake van symbolisch ongeloof. Dat klopt wel maar toch geloof ik wel in iets, zoals ik geloof in het leven na de dood. Volgens het relativisme heb ik geen criterium over de absolute waarheid. Hiermee ben ik wel mee akkoord, want ik wil wel weten of het waar is maar dat is eigenlijk moeilijk te bepalen. Maar het post-kritisch geloof blijkt ook een hoge score te hebben, het is een symbolisch geloof. Ik denk dat ik meer hierbij pas, want volgens dit geloof is geloven een zoektocht. Dat merk ik toch wel bij mijzelf, ik zoek zelf naar antwoorden op levensvragen. Ik ga als het ware positief om met geloofsonzekerheden.
Deze test klopt dus wel voor een groot deel en ik denk dat ik toch meer tot het post-kritisch geloof behoor dan het relativisme.
Artikel: Ruim helft Belgische jongeren voelt zich gelukkig
Artikel: Ruim helft Belgische jongeren voelt zich gelukkig
Bij het lezen van dit artikel schrok ik wel een beetje van de resultaten. In het artikel staat vermeld dat 54 procent van de Belgische jongeren tussen de 15 en 25 jaar zich gelukkig voelt. In Nederland voelt 65 procent zich gelukkig. Dit is toch wel een groot verschil. België blijkt ook samen met Denemarken, Frankrijk, Italië en Spanje de landen waar de meest ongelukkige jongeren wonen.
Ik schrik hier wel van. Volgens mij zijn we snel ongelukkig door bepaalde zaken die gebeuren in ons leven (scheiding, ziekte, gedumpt worden,...). Maar ik denk dat het belangrijk is om op het positieve te focussen. Het leven heeft nog zoveel te bieden voor ons als jongeren en ik vind ook dat we echt meer van het leven moeten genieten. Ik denk ook dat sociale media de dag van vandaag hier heel veel mee te maken heeft. We kunnen niet meer zonder, op sociale media wordt ook enkel het positieve getoond van iedereen. Dit kan zelf een negatieve invloed geven op de lezer, omdat hij/zij dan denkt dat iedereen het perfecte en leuke leven heeft (terwijl dit niet altijd zo is). Het is dus volgens mij belangrijk om meer met sociale contacten om te gaan in de 'echte' wereld, in plaats van constant via het internet contact te maken. Dit zou een groot verschil kunnen maken.
Lied: Horizon - Tourist LeMC
Dit lied sprak mij aan, niet alleen door de tekst maar ook het filmpje dat ik te zien kreeg heeft duidelijk een verhaal.
In het filmpje is een wereld te zien, deze wereld is helemaal verwoest. De wereld is niet meer bewoond door de mens, maar door robotten. Één robot leeft helemaal alleen, de robot heeft helemaal geen hoop meer, tot er op een dag een vlinder komt aangevlogen. De vlinder neemt hem mee als het ware naar het 'geluk'. De robot heeft draagt een grote munt met zich mee, deze munt geeft hem toegang tot rijkdom. Maar in zijn tocht heeft hij jammer genoeg geen geluk. Hij krijgt geen toegang tot rijkdom, hij heeft het moeilijk, verliest de kracht. Maar na een lange tocht, heeft de vlinder hem toch geleid naar geluk, hij kreeg toegang tot de rijkdom. In het filmpje wordt dus duidelijk getoond dat de weg naar geluk helemaal niet gemakkelijk is, maar dat doorzettingskracht er wel voor zorgt dat je je doel toch bereikt.
Dit lied sprak mij aan, niet alleen door de tekst maar ook het filmpje dat ik te zien kreeg heeft duidelijk een verhaal.
In het filmpje is een wereld te zien, deze wereld is helemaal verwoest. De wereld is niet meer bewoond door de mens, maar door robotten. Één robot leeft helemaal alleen, de robot heeft helemaal geen hoop meer, tot er op een dag een vlinder komt aangevlogen. De vlinder neemt hem mee als het ware naar het 'geluk'. De robot heeft draagt een grote munt met zich mee, deze munt geeft hem toegang tot rijkdom. Maar in zijn tocht heeft hij jammer genoeg geen geluk. Hij krijgt geen toegang tot rijkdom, hij heeft het moeilijk, verliest de kracht. Maar na een lange tocht, heeft de vlinder hem toch geleid naar geluk, hij kreeg toegang tot de rijkdom. In het filmpje wordt dus duidelijk getoond dat de weg naar geluk helemaal niet gemakkelijk is, maar dat doorzettingskracht er wel voor zorgt dat je je doel toch bereikt.
Tourist LeMC heeft ook in zijn tekst een duidelijk verhaal. Hij zingt over het leven, dat het helemaal niet gemakkelijk is. Hij probeert positief te blijven. Maar hij merkt hoe ouder hij wordt hoe meer problemen hij heeft, hoe moeilijker hij het krijgt. Hij zingt over het opzoek gaan naar zijn filosofie, maar hij merkt dat de tijd dringt. Hij gelooft wel dat hij opnieuw kan beginnen, maar wanneer dat weet hij niet.
'Omgeven door problemen, volg ik de melodie, de tonen zijn mijn treden totdat ik de horizon kan zien.'
INTERESSANT ARTIKEL
Kim Gevaert (38): ex-topatlete en ambassadrice SOS Kinderdorpen
Nina, 19 november 2016, tijdschrift, "Kim Gevaert - Ex-topatlete en ambassadrice SOS Kinderdorpen.", pagina 18.
Nina, 19 november 2016, tijdschrift, "Kim Gevaert - Ex-topatlete en ambassadrice SOS Kinderdorpen.", pagina 18.
In het artikel vertelt Kim Gevaert dat ze naar Congo ging. Dit deed ze samen met haar man, net voordat ze kinderen kregen. De organisatie SOS Kinderdorpen sprak hen aan, ze werden al snel meter en peter van een weesjongetje. Dan is ze ook ambassadrice geworden van SOS Kinderdorpen. Nu zoveel later heeft ze drie kinderen. Maar ook het weeskind, die nu al 16 jaar oud is geworden, hoort voor hen ook in hun gezin.
Ik vind het heel mooi wat ze doet. Voor het weeskind is dit voor hem geluk, hij heeft het geluk gehad om nu een meter en peter te hebben, ze geven hem een lach, een toekomst en een leven. Er zijn in deze wereld zoveel weeskinderen zonder ouders. Als ik hieraan denk dan zou ik ze ook wel allemaal willen helpen, zodat zij ook weer het geluk vinden, de zin van hun leven vinden. Ik ben blij dat er zo'n organisaties op de wereld zijn, ze ondersteunen de weeskinderen en ik vind dat echt straf dat ze dit doen. Ik besef nu ook dat wij het zo goed hebben hier in ons landje, we mogen echt niet klagen want eigenlijk hebben we alles wat ons hart wenst. We hebben zoveel geluk en ik hoop dat deze kinderen ook het geluk terug vinden in hun leven.
2 opmerkingen:
Geluk is voor mij ook te vinden in alledaagse kleine dingen, dankbaar zijn vind ik ook zeer belangrijk.
Iemand gelukkig maken vind ik het belangrijkst dan pas kan ik zelf gelukkig zijn.
Het geloof denk ik krijg je mee vanuit je opvoeding. Het stuurt je toch wel een beetje in een bepaalde richting.
Het belangrijkste vind ik nog altijd om liefdevol met elkander om te gaan, zich te verplaatsen in de ander, misschien zouden de mensen dan pas beseffen dat het geloof allemaal hetzelfde is. Voor mij zijn we allemaal op zoek naar het goddelijke in onszelf.
We krijgen dagelijks lessen uit de goede en slechte dagen, hoe we er mee omgaan of we er iets uit leren. ik denk dat we anders
steeds opnieuw dezelfde dingen meemaken.
Dankuwel voor jouw reactie, ik kan mij vinden in uw mening. We kunnen inderdaad gelukkig zijn als we de ander gelukkig maken.
Het geloof wordt inderdaad ook wel een beetje aangestuurd vanuit de opvoeding, iedereen groeit op in een bepaalde cultuur met gewoonten en ook dus met een bepaald geloof. Ik sta volledig achter hetgeen dat ik geloof.
We hebben vaak weinig begrip voor het geloof van een ander, ik vind dat we elk persoon met zijn eigen geloof moeten respecteren. Zoals u zegt zijn we als het ware op een zoektocht, we weten niet precies wat we moeten geloven maar toch geloven we wel in iets. Door ervaringen die we dag in en dag uit meemaken krijgen we een bepaald beeld van het leven en dit kan volgens mij ook wel de keuze van geloven of niet bepalen.
Een reactie posten